Z Operą Wrocławską byłam związana od samych początków swojej medialnej aktywności we Wrocławiu. Chodziłam niemalże na wszystkie premiery w latach 2010 – 2012. Chłonęłam muzykę, spektakle i artystyczny świat. Z tej fascynacji powstały setki zdjęć oraz kilkadziesiąt recenzji, artykułów i wywiadów z twórcami opery.
Parsifal – Ryszard Wagner, Opera Wrocławska, premiera 16.04.2011
Większość z nich publikowałam w portalach wrocławskiego magistratu, które od tamtej pory przeszły wiele różnych transformacji, czego moje artykuły niestety nie przetrwały. Pozostały jedynie print screeny i nakręcone krótkie filmiki na YouTube oraz zdjęcia. Na szczęście Opera Wrocławska publikuje wszystkie artykuły jakie ukazały się na jej temat w prasie oraz internecie. Dzięki temu moje także przetrwały – w ostatecznym rozrachunku to jednak papier zwycięża.
Jednym ze spektakli, który zapadł mocno w mojej pamięci, jest opera współczesna oparta na twórczości Tadeusza Różewicza. Cieszę się, że nagrałam jej fragment i mogę Wam pokazać w ramach „żywej” promocji opery.
Print screeny artykułów publikowanych na blogu Planeta Wrocław z hiperlinkami do filmików na YouTube.
Zdjęcia ze spektakli i premierowych spotkań z artystami.
Premiera spektaklu „Joanna d’Arc” Opera Wrocławska, 29.01.2011
Kolejne zdjęcie jest niewyraźne, jednak zależy mi, aby tutaj było. „Raj utracony” Krzysztofa Pendereckiego to jeden z moich najbardziej ulubionych spektakli. Dodatkowo oprawa inscenizacyjna Opery Wrocławskiej i choreografia po prostu – wybaczcie kolokwializm – „powala”. Polecam każdemu. Posłuchać, zachwycić się i dodatkowo zobaczyć człowieka – węża: bezcenne. Jak raj utracony.
Raj utracony – Krzysztof Penderecki, Opera Wrocławska
Kniaź Igor – Aleksander Borodin. Superprodukcja Opery Wrocławskiej w Hali Stulecia. Premiera 11.11.2011.
Ogród Marty – Cezary Duchnowski. Premiera w Operze Wrocławskiej 15.05.2011
Last but not least – niezawodny duet działu prasowego opery: rzeczniczka prasowa Elżbieta Szczucka oraz Mateusz Wiśniewski.
Pani Elżbieta Szczucka – osoba, dla której mam wielki szacunek i podziw. Rzeczniczka prasowa, dziennikarka, doświadczona i mądra kobieta. Cieszę się, że tak szybko spotkałam ją na swoje drodze. Żałuję, że już się rozeszły i nie mam z nią nawet żadnego zdjęcia.
Kinga Rękawiczna
Czytaj także: BIURO PRASOWE PREZYDENTA WROCŁAWIA